ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ο πολιτικός κατακερματισμός και ο τοπικισμός υπήρξαν σημαίνοντα χαρακτηριστικά της ιστορικής πορείας του ελληνικού έθνους. Ουδέποτε η Ελλάς υπήρξε ενιαίο κράτος. Αυτό δεν ηδυνήθη να το αλλάξει ούτε ο Αλέξανδρος, ούτε οι Ρωμαίοι, ούτε οι Βυζαντινοί, ούτε οι Οθωμανοί. Και σήμερα η Ελλάς δεν είναι επί της ουσίας ενιαίο κράτος. Τυπικά έγινε, λόγω της δυναμικής που αναπτύχθηκε από τον απελευθερωτικό αγώνα των ελλήνων κατά των Οθωμανών. Ο γεωγραφικός διαμελισμός της χώρας είναι βασική αιτία γι ’αυτό και μόλις τώρα, αρχές του 21ου αιώνα, με την κατασκευή μεγάλων οδικών αρτηριών, αρχίζουν να αίρονται τα φυσικά τείχη που απομόνωναν, αιώνες τώρα, τους τοπικούς πληθυσμούς και να διευκολύνουν τις συγκοινωνίες και την επαφή. Εις’ αυτό επίσης οδηγούν και αλματώδης ανάπτυξη της κινητής τηλεφωνίας και των κοινωνικών δικτύων.

Φευ, η νοοτροπία παραμένει. Και τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί, αφού πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους, που συνέχιζαν έως και πριν λίγα χρόνια, να ζουν υπό τις αυτές συνθήκες απομονωτισμού. Με ότι αυτό συνεπάγεται: Τάσεις αυτοτέλειας, ανεξαρτησίας, ακόμη και πολιτικής ανυπακοής προς την κεντρική εξουσία, εξουσία μακρινή και απρόσωπη.

Συμβαίνει και αλλαχού, αλλά εδώ συναντάται σε ακραία μορφή. Η ανομοιομορφία στη συμπεριφορά, στη σκέψη, στους στόχους έχει κατέλθει και στον τελευταίο έλληνα πολίτη. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε, ότι πολλοί έλληνες που έχουν οικονομική αυτάρκεια και κοινωνική καταξίωση, ολίγον έως καθόλου λαμβάνουν υπόψη την συλλογικότητα. Το «εμείς αντί του εγώ» του Μακρυγιάννη, αποτελεί για πολλούς έλληνες άγνωστη γλώσσα.

Δεν έχουν εντελώς άδικο όμως, αν λάβουμε υπόψη την παροιμιώδη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Το οποίο βεβαίως αναδεικνύεται στο πολιτικό προσκήνιο από τους έλληνες πολίτες. Φαύλος κύκλος. Ανατροφοδοτούμενοι θεσμοί: ψηφοφόροι που προωθούν «βολικούς» και ανίκανους πολιτικούς, οι οποίοι εν συνεχεία φροντίζουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα αυτών που τους έχρισαν πατέρες του έθνους, συνηθέστατα παραβιάζοντας τους νόμους.

Με αυτές τις συμπεριφορές όμως, ακόμη και έργα ωφέλιμα για την κοινωνία, καθυστερούν ή ακυρώνονται. Όχι ο δρόμος να μη περάσει από τη δική μου περιφέρεια, όχι ο ΧΥΤΑ να γίνει παραπέρα, όχι η ανεμογεννήτριες θα βλάψουν την τουριστική κίνηση κοκ. Και βέβαια ο κάθε τοπικός άρχοντας κάνει τα στραβά μάτια σε κάθε είδους παράνομη δράση οικιστική (αυθαίρετα), πολεοδομική (άθλια ρυμοτομία), περιβαλλοντική (αποκλεισμός αιγιαλού για το κοινό) και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Βέβαια η Φύση έχει νόμους και τιμωρεί όσους τους αγνοούν. Μάλιστα τελευταία δείχνει τα δόντια της στον βέβηλο ανθρωπάκο, με τρομαχτικά χτυπήματα: σεισμοί, νεροποντές και πλημμύρες, πυρκαγιές πρωτοφανούς έντασης, σε όλον τον πλανήτη και στην Ελλάδα, με αμέτρητα θύματα.

Εν κατακλείδι: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε.

DIOSKOUROS blog➤

Πηγή ➤ sevathosanalysi.eu