Οι δουλοπρεπείς υπηρέτες

Η νέα αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, εκτός από
το ουσιαστικό ζήτημα της κατάργησης του
μνημονίου και αντικατάστασής του  από ένα εθνικό
πρόγραμμα που αποκλείει την λιτότητα και προωθεί την
ανάπτυξη, αρνήθηκε κάθετα να συνεργαστεί με την τρόϊκα.
Ισως κάποιοι να το θεωρούν δευτερεύον θέμα, αλλά παρ’
όλα αυτά αυτό είναι και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της
νέας και της πρώην κυβέρνησης των Σαμαρά/Βενιζέλου.
Για να προχωρήσει λοιπόν η συνεργασία Ευρώπης-Ελλάδας
θα σντικατασταθεί η πρακτική που μέχρι τώρα ετηρείτο:
οι υπουργοί της ελληνικής κυβέρνησης θα συνδιαλέγονται
με τους ευρωπαίους επιτρόπους, ενώ οι υπάλληλοι της
τρόϊκας θα μιλούν με έλληνες τεχνοκράτες.
Θα μου πείτε και τί έγινε; Για σκεφτέιτε όμως τι γινόταν πριν,
όταν εκλεγμένοι έλληνες πολιτικοί της κυβέρνηςης Σαμαρά-
Βενιζέλου υφίσταντο ταπεινώσεις και ειρωνικά σχόλια
από τα μέλη της τρόϊκας. Η ύψιστη ταπείνωση, οχι μόνο ή όχι
τόσο γι’ αυτούς, αλλά για όλους τους Ελληνες. Και το ερώτημα
που θα έθεταν κάποιοι: γιατί δεν αντιδρούσαν;
Γιατί δέχονταν αυτήν την εξωντοτική αλλά και αδιέξοδη για την
χώρα πολιτική;
Απλώς δεν ήταν σε θέση.  Ο Σαμαράς π.χ. είναι από τους πρώτους
στην λίστα Λαγκάρντ!!!
Και τώρα τί κάνουν σαν αντιπολίτευση οι πρώην;
Συνεχίζουν στο ίδιο στύλ, ούτε που σιωπούν! Ντροπή και αίσχος!
Πολυδεύκης Παπαδόπουλος