ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΕΜΦΥΤΕΥΣΑΝ ΣΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:ΣΤΈΛΛΙΟΣ / ΆΠΟΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ

Κείμενο: Ευτέρπη / Καζαντζίδης, Θεοδωράκης, Κακογιάννης, ΆΠΟΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ.

Η επιτομή της παρούσας κατάστασης στην Ελλάδα σε αυτό το τραγούδι. Ο λυγμός

της αθάνατης, αξέχαστης φωνής του Στέλλιου ανεβαίνει μέχρι τους ουρανούς και κάνει

την καρδιά των θεών της Ελλάδας να σκιρτήσει με τα βάσανα των κραταιών τέκνων τους,

ο σπαραγμός που βγαίνει από την θεϊκή αυδή του χιλιοτραγουδισμένου Πόντιου γλυκαίνει 

και συντροφεύει τους χειμαζόμενους αυτής της κατατρεγμένης γης πριν, τώρα και για πάντα.

Ακούνε την πονεμένη μελωδία  οι θεοί των Ελλήνων, οι πολεμικοί θεοί με προεξάρχουσα
του πανθέου την Παλλάδα Αθηνά την θεά της Σοφίας και συνάμα εξαίσια στην τέχνη του
πολέμου, την προστάτιδα των Ελλήνων, οι οποίοι, τέκνα της αγαπητά δεν την ξέχασαν
ποτέ, ίσως υποσυνείδητα, πιθανώς παραλαγμένα χωρίς να το γνωρίζουν, την λατρεύουν
και την δοξάζουν ακόμα σήμερα και με άλλο όνομα, αυτήν, την βασίλισσα του ιχώρ,

την αρχιτέκτονα των ελίκων, την ζωοδότρα θεά του φωτός.

Ακούει και η Παλλάς το πονεμένο τραγούδι που βγαίνει από τα τρίσβαθα της ελληνικής
ψυχής ακούει και ετοιμάζεται.
Η μήνις της θεάς θα είναι τρομακτική. Αυτή θα είναι η οδηγός της ΝΕΜΕΣΕΩΣ.
Πλην Ελλήνων, μακάριοι οι απόντες.