Σώπα όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες...

Αυτό το χώμα είναι δικό τους, των χιλιάδων νεκρών
Ελλήνων, εδώ και χιλιάδες χρόνια, και δικό μας, δεν
μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Ο ποιητής έκλεισε σε δυό στίχους την ιστορια όλης
της φυλής και ο βάρδος τραγούδησε με στεντόρια
φωνή την μελωδία που έφτιαξε ο γιος του Απόλλωνα,
όπως ο ζωγράφος βάζει χρώματα στο προσχέδιο του
πίνακα, για να ακούσει ο λαός, να τραγουδά και να
θυμάται...
ΣΩΠΑ...
Ευτέρπη